Op donderdagavond vroeg Ben aan Lilian: "Welk bladzijdenummer zal ik morgen voorlezen?"
Lilian antwoordde: "80". Deze onderstaande tekst, van bladzijde 80 heeft Ben op vrijdagavond voorgelezen:
Acceptatie is op een neutrale, vriendelijke manier aandacht schenken aan alles wat er is.
Ik wil de pijn van de gebeurtenissen in mijn leven niet accepteren, ik wil er vanaf!
Elk leven kent zorgen, pijn en verdriet. Het bijzondere is dat we toch vaak denken dat ons leven
pijnloos zou moeten zijn omdat er anders iets niet 'klopt". Maar ook verdriet maakt deel uit van het leven. Het is de manier om te ervaren en tot meer bewustzijn en zelfkennis te komen. Pijn is eigenlijk een alarmsignaal dat aangeeft dat iets in je psyche om meer bewustzijn vraagt, en is op die manier
de wekservice van je ziel. Het is daarom jammer dat we ons zo vaak verzetten tegen pijn,
alsof die onze vijand is, die ons zal vernietigen als we hem toelaten. Veel pijn wordt daarom
amper door ons erkend, en vaak willen we om het verdriet heen aan genezing beginnen.
Dat is niet alleen onmogelijk, maar ook jammer. Want pijn leidt ons naar plekken in onszelf die aandacht verdienen en om acceptatie vragen, gebieden waar we anders niet zo makkelijk zouden komen.
Verzet tegen pijn stagneert je spirituele en psychische groei en kost ongelofelijk veel energie.
Terwijl je zult merken dat telkens als je het verzet tegen pijn loslaat deze veel minder pijnlijk is
dan je dacht. Om lekkerder in je eigen leven te komen, gaat het eigenlijk steeds maar om één ding:
de werkelijkheid toelaten in jouw wereld. Elke keer als het je lukt zonder oordeel, met een open hart te kijken naar alles wat er op je weg komt, zul je ervaren dat dit een magisch effect heeft op jouw leven.
Ben en Anna lezen dagelijks een willekeurige bladzijde uit het boek "Leven in acceptatie",
geschreven door Annemarie Postma, ISBN 978 90 00 329526
