zondag 19 mei 2013

De Roep

Ik heb het mijn hele leven al gehoord,
een stem die mijn naam roept, die ik herken als de mijne.

Soms is het een zacht gefluister,
soms klinkt het dringend.

Maar altijd zegt die stem: Word wakker liefste, je slaapwandelt.
Dat is niet ongevaarlijk.

Vergeet niet wie je bent en laat een dieper weten
je menselijk bewustzijn kleuren.

Je hoeft nergens heen. Wat je zoekt, is hier.
Open je vuist en zie wat je al in je hand hebt.

Je hoeft nergens op te wachten, er is geen punt wat je moet bereiken.
Waar je altijd naar hebt verlangd, is hier, nu.

Met al dat zoeken maakt je je alleen maar moe.
Kom thuis en rust uit.

Hoeveel langer kun je nog zo doorgaan?

Je geest is uitgehongerd, je hart wankelt.
Doe toch niet zoveel moeite.

Laat de minnaar je omhelzen,
dans, ook al laat je dit uit angst liever aan je voorbijgaan.

Vergeet niet dat er een woord is dat je met je hele ziel moet uitspreken.
Wanneer dat je vindt, geef dan je hele leven. Blijf niet gierig zwijgen.

Wijd jezelf geheel aan het spreken.
Wees een woord uit het liefdesgedicht dat we vannacht samen schrijven.


Bron: Oriah mountain dreamer

Vroege vogels

JAAAAAA, de zon schijnt!!!!!!

Tijdens de vroege vogel sessie zien we de wolken, die onder ons in het dal hangen, oplossen.
We staan buiten met ons gezicht naar de lekkere warme ochtendzon tijdens het lichaamswerk, de Latifa meditatie en het zingen van het lied "Morning is come".

Wie ben je?

Een stem vroeg: "Wie ben je?"
"Ik ben Els", antwoordde de vrouw.
"Ik vroeg niet hoe je heette, ik vraag: wie ben je? "
"Ik ben de vrouw van de burgemeester", gaf ze als antwoord.
"Ik heb niet gevraagd wiens echtgenote je bent, maar wie je bent."
"Ik ben de moeder van vier kinderen."
"Ik heb niet gevraagd wiens moeder je bent, maar wie je bent."
"Ik ben onderwijzeres."
"Ik heb niet naar je beroep gevraagd, maar ik vroeg wie je bent."
"Ik ben christen."
"Ik vroeg niet welke religie je aanhangt, ik vroeg wie je bent."
"Ik ben degene die bijna elke dag naar de kerk ging en de armen en minder
bedeelden steeds geholpen heeft."
"Ik vroeg niet wat je deed, ik vraag: wie ben je?"
Toen had de vrouw geen antwoord meer; zij kon niets meer bedenken.
Haar geest was leeg.
Er was alleen nog maar stilte.
En ineens, in die stilte, wist ze vanuit de diepte van haar hart: ik ben!
Toen fluisterde de stem zacht: "ja, dat ben je!"


Bron: "Taal van de stilte" - Erich Kaniok

Reisdag zaterdag 18 mei naar Le Mas Blanc

's Ochtends zijn we verwend met een zalig uitgebreid ontbijtbuffet. Na het ontbijt hebben we de koffers in een aparte kamer gezet en hebben we onze eerste bijeenkomst gehad.
Na een welkomstwoord van Heleen, heeft Janet met ons lichaamswerk gedaan, Ludy heeft de Latifa meditatie geleid, Ellen heeft een verhaal "Wie ben je?" voorgelezen.
Doordat het regende in Avignon, hebben we het eerste deel van de transformatie van de rollen al in het hotel gedaan. Hierna hebben we nog wat gezongen.
Rond 12.00 uur stonden onze lunchpakketten op naam voor ons gereed.
De busjes stonden ook al voor ons klaar en in de regen hebben we al onze bagage naar de busjes gebracht. Na een uurtje kwamen we aan bij de rivier Collias, waar we de vuurceremonie zouden doen. Doordat de regen met bakken uit de lucht kwam, hebben we met elkaar besloten om deze ceremonie uit te stellen, totdat we op Le Mas zijn. We werden verwelkomd door Tein!
Na een welkomstdrankje is iedereen naar de kamer gebracht. Tein heeft geholpen met het dragen van de bagage.
Om 19.00 uur werden we door Anita verwend met een zalige drie gangenmaaltijd!
Tussen het hoofdgerecht en het dessert hebben we de vuurceremonie gedaan.
In het restaurant is een schitterende open haard, die we daar voor gebruikt hebben.
Na nog wat gezongen te hebben, gingen de meesten van ons rond 22.00 uur naar hun kamer.

Reisdag vrijdag 17 mei naar Avignon

Een flinke groep dames en één heer verzamelden zich vanmorgen in alle vroegte (6.26 uur) op station Almere voor de reis naar Frankrijk. Het was al meteen een drukte van belang, zo tussen de forenzen richting Schiphol en Den Haag, die op dat traject wel een en ander gewend zijn. Onderweg hebben meer deelnemers zich bij de groep gevoegd. Eenmaal in Brussel aangekomen hebben we onze intrek genomen in een café, waar de drie deelnemers die gisteren al naar Brussel waren afgereisd, zich bij ons voegden.
Wij waren erg blij met de ruime overstaptijd in Brussel!
Eén van de deelnemers, die wegens een NS vertraging gedwongen was een alternatieve route naar Brussel te nemen, kon zich op tijd voor vertrek naar Avignon, bij ons voegen.
Vanaf Brussel was de groep die met de trein reist compleet, op weg naar Avignon, het reisdoel voor vandaag.
Om 17.30 uur werden we hartelijk ontvangen in ons hotel. De kamer sleutels lagen al op ons te wachten.
Vanaf 19.00 uur kregen we een zalige drie gangenmaaltijd geserveerd.
Niet al te laat hebben we de dag afgesloten.